问说

问说原文：

泰山顶上刀磨缺，北海波中马饮枯。男子三十身不立，枉作堂堂大丈夫。某乃大将萧铣是也。因隋失其政，天下豪杰并起，各占封疆，某聚集军马数万，独占江南九郡之地。某麾下有兄弟二人，乃是萧虎、萧彪是也。又有一员大将，乃是高熊，此人十分英勇，不期李密占了金墉城，又闻的李渊领着他子父兵独占天下，在此咸阳，自称大唐神尧高祖，他不忿天下豪杰之心，今要并吞天下。今着唐童为帅，领大势人马，来征俺江南。某想来，有雄兵百万，战将千员，兄弟每，量唐童何足道哉也！尊兄在上，既然唐元帅领兵征俺江南，必然运机对敌，俺随后发兵，拒敌大唐，有何不可？兄弟，大唐将勇兵雄，可用意剿杀他也。大王，俺这里百万雄兵，都是好汉，量唐元帅到的那里也！二兄弟萧彪，你可小心与唐将相持，着志者。大王，俺二人紧跟着哥哥出马，分胜败定在今朝也。兀那小校，与我唤将大将高熊来者。理会的。高将军安在？我做将军古怪，厮杀相持无赛。常川吊下马来，至今跌破脑袋。某乃大将高熊是也。十八般武艺，无一件儿是会的。论文一口气直念到"蒋沈韩杨"，论武调队子歪缠到底。在教场里竖蜻蜓耍子，巴都儿来报大王呼唤，不知有何将令，小学生跑一遭去。可早来到也。小校报复去，道有大将高雄来了也。理会的。喏！高将军来了也。着他过来。理会的。着你过去哩，老元帅，小人剑甲在身，不能打腿。唤小将有何事？高熊，唤你来不为别，今有大唐领大势军马，与俺拒敌，说他每十分英勇，你可与他拒敌，小心在意者。得令。奉大王将令，统领十万雄兵，亲为合后，杀唐兵走一遭去。大小三军，听我放屁，未曾上马，先吃一醉。不穿铁甲，披着镐被。撞见唐兵。和他对垒。射将箭来。舒着大腿。丢了残生，黄泉做鬼。十万兵摆列刀枪，一个个跨上绵羊。遇相持准备逃命，夹回马跑到良乡。高熊与唐兵交战去了也。两个兄弟，(...)
前面已经反复说明，昭君的“怨恨”尽管也包含着“恨(...)
诗题“无家别”，第一大段写乱后回乡所见，以主人公行近村庄、进入村巷划分层次，由远及近，有条不紊。远景只概括全貌，近景则描写细节。第三大段写主人公心理活动，又分几层转折，愈转愈深，刻画入微。层次清晰，结构谨严。诗人还善用简练、形象的语言，写富有特征性的事物。诗中“园庐但蒿藜”、“但对狐与狸”，概括性更强。“蒿藜”、“狐狸”，在这里是富有特征性的事物。谁也不能容忍在自己的房院田园中长满蒿藜。在人烟稠密的村庄里，狐狸也不敢横行无忌。“园庐但蒿藜”、“但对狐与狸”，仅仅十个字，就把人烟灭绝、田庐荒废的惨象活画了出来。其他如“四邻何所有？一二老寡妻”，也是富有特征性的。正因为是“老寡妻”，所以还能在那里苟延残喘。稍能派上用场的，如果不是事前逃走，就必然被官府抓走。诗中的主人公就是刚一回村，就又被抓走了的。诗用第一人称，让主人公直接出面，对读者诉说他的所见、所遇、所感，因而不仅通过人物的主观抒情表现了人物的心理状态，而且通过环境描写也反映(...)
“芝为车，龙为马”以下，歌咏仙人的离去。诗中说：人们还沉浸在对种种仙瑞的欣喜若狂之中，仙人却冉冉升天、飘忽而去了。他来的时候，乘的是兰棹桂舟，浮现在烟水迷茫之间；离去时则又身登金芝、驾驭龙马，消失在青天(...)
邻娃已试春妆了，
（1）泮水：水名。戴震《毛郑诗考证》：(...)
“羁愁畏晚寻归楫”开始，转入暮景和夜景的刻画，更为奇丽壮观。“羁愁”乃羁旅之愁。作者心怀乡国，到了傍晚旅愁更深，思念更苦。“畏晚”二字传神地表露出诗人的心理，这种心理颇具普遍性。在苏轼之前唐代诗人崔颢《黄鹤楼》诗不是发出了“日暮乡关何处是，烟波江上使人愁”，千秋浩渺的慨叹。在苏轼之后，元代马致远的《秋思》道出了飘泊者无尽的愁绪，“夕阳西下，断肠人在天涯。”可见“畏晚”的心情是羁旅之人常有的，只不过对失意的人来说，“畏”更厉害，“愁”更深罢了。“归楫”指归舟，这是(...)
这一年十月十五日，我从雪堂出发，准备回临皋亭。有两位客人跟随着我，一起走过黄泥坂。这时霜露已经降下，叶全都脱落。我们的身影倒映在地上，抬头望见明月高悬。四下里瞧瞧，心里十分快乐；于是一面走一面吟诗，相互酬答。过了一会儿，我叹惜地说：“有客人却没有酒，有酒却没有菜。月色皎洁，清风吹拂，这样美好的夜晚，我们怎么度过呢？”一位客人说：“今天傍晚，我撒网捕到了鱼，大嘴巴，细鳞片，形状就像吴淞江的鲈鱼。不过，到哪里去弄到酒呢？”我回家和妻子商量，妻子说：“我有一斗酒，保藏了很久，为了应付您突然的需要。”就这样，我们携带着酒和鱼，再次到赤壁的下面游览。长江的流水发出声响，陡峭的江岸高峻直耸；山峦很高，月亮显得小了，水位降低，礁石露了出来。才相隔多少日子，上次游览所见的江景山色再也认不出来了！我就撩起衣襟上岸，踏着险峻的山岩，拨开纷乱的野草；蹲在虎豹形状的怪石上，又不时拉住形如虬龙的树枝，攀上猛禽做窝的悬崖，下望水神冯夷的深宫。两位客人都不能跟着我到这个极高处。我大声地长啸，草木被震动，高山与我共鸣，深谷响起了回声，大风刮起，波浪汹涌。我也觉得忧愁悲哀，感到恐惧而静默屏息，觉得这里令人畏惧，不可久留。回到船上，把船划到江心，任凭它漂流到哪里就在那里停泊。这时快到半夜，望望四周，觉得冷清寂寞得很。正好有一只鹤，横穿江面从东边飞来，翅膀像车轮一样大小，尾部的黑羽如同黑裙子，身上的白羽如同洁白的衣衫，它戛戛地拉长声音叫着，擦过我们的船向西飞去。过了会儿，客人离开了，我也回家睡觉。梦见一位道士，穿着羽毛编织成的衣裳，轻快地走来，走过临皋亭的下面，向我拱手作揖说：“赤壁的游览快乐吗？”我问他的姓名，他低头不回答。“噢！哎呀！我知道你的底细了。昨天夜晚，边飞边叫着从我这里经过的人，不是你吗？”道士回头笑了起来，我也忽然惊醒。开门一看，却看不到他在什么地方。注释
投策命晨装，暂与园田疏
（1）泮水：水名。戴震《毛郑诗考证》：(...)
我、我、我便有几颗头敢违宣抗敕？一句话恼得从头便至尾。怎着我这胡老子安邦定国？你何不去教李道宗相持来对垒？
我看欧阳修，他一个人就超越了司马相如﹑王褒﹑扬雄和陈子昂。仲也珠径长一寸，光耀黑夜中如皎洁月光。好诗如同脱逃之兔，下笔之前如同将落之鹘。寻一知音如周郎，言论谈吐意气风发。著文是自己之事，学习道行如探寻玄妙至极的窟洞。死为长白山主，有楼名为书绛。

问说拼音解读：

tài shān dǐng shàng dāo mó quē ，běi hǎi bō zhōng mǎ yǐn kū 。nán zǐ sān shí shēn bú lì ，wǎng zuò táng táng dà zhàng fū 。mǒu nǎi dà jiāng xiāo xǐ shì yě 。yīn suí shī qí zhèng ，tiān xià háo jié bìng qǐ ，gè zhàn fēng jiāng ，mǒu jù jí jun1 mǎ shù wàn ，dú zhàn jiāng nán jiǔ jun4 zhī dì 。mǒu huī xià yǒu xiōng dì èr rén ，nǎi shì xiāo hǔ 、xiāo biāo shì yě 。yòu yǒu yī yuán dà jiāng ，nǎi shì gāo xióng ，cǐ rén shí fèn yīng yǒng ，bú qī lǐ mì zhàn le jīn yōng chéng ，yòu wén de lǐ yuān lǐng zhe tā zǐ fù bīng dú zhàn tiān xià ，zài cǐ xián yáng ，zì chēng dà táng shén yáo gāo zǔ ，tā bú fèn tiān xià háo jié zhī xīn ，jīn yào bìng tūn tiān xià 。jīn zhe táng tóng wéi shuài ，lǐng dà shì rén mǎ ，lái zhēng ǎn jiāng nán 。mǒu xiǎng lái ，yǒu xióng bīng bǎi wàn ，zhàn jiāng qiān yuán ，xiōng dì měi ，liàng táng tóng hé zú dào zāi yě ！zūn xiōng zài shàng ，jì rán táng yuán shuài lǐng bīng zhēng ǎn jiāng nán ，bì rán yùn jī duì dí ，ǎn suí hòu fā bīng ，jù dí dà táng ，yǒu hé bú kě ？xiōng dì ，dà táng jiāng yǒng bīng xióng ，kě yòng yì jiǎo shā tā yě 。dà wáng ，ǎn zhè lǐ bǎi wàn xióng bīng ，dōu shì hǎo hàn ，liàng táng yuán shuài dào de nà lǐ yě ！èr xiōng dì xiāo biāo ，nǐ kě xiǎo xīn yǔ táng jiāng xiàng chí ，zhe zhì zhě 。dà wáng ，ǎn èr rén jǐn gēn zhe gē gē chū mǎ ，fèn shèng bài dìng zài jīn cháo yě 。wū nà xiǎo xiào ，yǔ wǒ huàn jiāng dà jiāng gāo xióng lái zhě 。lǐ huì de 。gāo jiāng jun1 ān zài ？wǒ zuò jiāng jun1 gǔ guài ，sī shā xiàng chí wú sài 。cháng chuān diào xià mǎ lái ，zhì jīn diē pò nǎo dài 。mǒu nǎi dà jiāng gāo xióng shì yě 。shí bā bān wǔ yì ，wú yī jiàn ér shì huì de 。lùn wén yī kǒu qì zhí niàn dào "jiǎng shěn hán yáng "，lùn wǔ diào duì zǐ wāi chán dào dǐ 。zài jiāo chǎng lǐ shù qīng tíng shuǎ zǐ ，bā dōu ér lái bào dà wáng hū huàn ，bú zhī yǒu hé jiāng lìng ，xiǎo xué shēng pǎo yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě 。xiǎo xiào bào fù qù ，dào yǒu dà jiāng gāo xióng lái le yě 。lǐ huì de 。nuò ！gāo jiāng jun1 lái le yě 。zhe tā guò lái 。lǐ huì de 。zhe nǐ guò qù lǐ ，lǎo yuán shuài ，xiǎo rén jiàn jiǎ zài shēn ，bú néng dǎ tuǐ 。huàn xiǎo jiāng yǒu hé shì ？gāo xióng ，huàn nǐ lái bú wéi bié ，jīn yǒu dà táng lǐng dà shì jun1 mǎ ，yǔ ǎn jù dí ，shuō tā měi shí fèn yīng yǒng ，nǐ kě yǔ tā jù dí ，xiǎo xīn zài yì zhě 。dé lìng 。fèng dà wáng jiāng lìng ，tǒng lǐng shí wàn xióng bīng ，qīn wéi hé hòu ，shā táng bīng zǒu yī zāo qù 。dà xiǎo sān jun1 ，tīng wǒ fàng pì ，wèi céng shàng mǎ ，xiān chī yī zuì 。bú chuān tiě jiǎ ，pī zhe gǎo bèi 。zhuàng jiàn táng bīng 。hé tā duì lěi 。shè jiāng jiàn lái 。shū zhe dà tuǐ 。diū le cán shēng ，huáng quán zuò guǐ 。shí wàn bīng bǎi liè dāo qiāng ，yī gè gè kuà shàng mián yáng 。yù xiàng chí zhǔn bèi táo mìng ，jiá huí mǎ pǎo dào liáng xiāng 。gāo xióng yǔ táng bīng jiāo zhàn qù le yě 。liǎng gè xiōng dì ，(...)
qián miàn yǐ jīng fǎn fù shuō míng ，zhāo jun1 de “yuàn hèn ”jìn guǎn yě bāo hán zhe “hèn (...)
shī tí “wú jiā bié ”，dì yī dà duàn xiě luàn hòu huí xiāng suǒ jiàn ，yǐ zhǔ rén gōng háng jìn cūn zhuāng 、jìn rù cūn xiàng huá fèn céng cì ，yóu yuǎn jí jìn ，yǒu tiáo bú wěn 。yuǎn jǐng zhī gài kuò quán mào ，jìn jǐng zé miáo xiě xì jiē 。dì sān dà duàn xiě zhǔ rén gōng xīn lǐ huó dòng ，yòu fèn jǐ céng zhuǎn shé ，yù zhuǎn yù shēn ，kè huà rù wēi 。céng cì qīng xī ，jié gòu jǐn yán 。shī rén hái shàn yòng jiǎn liàn 、xíng xiàng de yǔ yán ，xiě fù yǒu tè zhēng xìng de shì wù 。shī zhōng “yuán lú dàn hāo lí ”、“dàn duì hú yǔ lí ”，gài kuò xìng gèng qiáng 。“hāo lí ”、“hú lí ”，zài zhè lǐ shì fù yǒu tè zhēng xìng de shì wù 。shuí yě bú néng róng rěn zài zì jǐ de fáng yuàn tián yuán zhōng zhǎng mǎn hāo lí 。zài rén yān chóu mì de cūn zhuāng lǐ ，hú lí yě bú gǎn héng háng wú jì 。“yuán lú dàn hāo lí ”、“dàn duì hú yǔ lí ”，jǐn jǐn shí gè zì ，jiù bǎ rén yān miè jué 、tián lú huāng fèi de cǎn xiàng huó huà le chū lái 。qí tā rú “sì lín hé suǒ yǒu ？yī èr lǎo guǎ qī ”，yě shì fù yǒu tè zhēng xìng de 。zhèng yīn wéi shì “lǎo guǎ qī ”，suǒ yǐ hái néng zài nà lǐ gǒu yán cán chuǎn 。shāo néng pài shàng yòng chǎng de ，rú guǒ bú shì shì qián táo zǒu ，jiù bì rán bèi guān fǔ zhuā zǒu 。shī zhōng de zhǔ rén gōng jiù shì gāng yī huí cūn ，jiù yòu bèi zhuā zǒu le de 。shī yòng dì yī rén chēng ，ràng zhǔ rén gōng zhí jiē chū miàn ，duì dú zhě sù shuō tā de suǒ jiàn 、suǒ yù 、suǒ gǎn ，yīn ér bú jǐn tōng guò rén wù de zhǔ guān shū qíng biǎo xiàn le rén wù de xīn lǐ zhuàng tài ，ér qiě tōng guò huán jìng miáo xiě yě fǎn yìng (...)
“zhī wéi chē ，lóng wéi mǎ ”yǐ xià ，gē yǒng xiān rén de lí qù 。shī zhōng shuō ：rén men hái chén jìn zài duì zhǒng zhǒng xiān ruì de xīn xǐ ruò kuáng zhī zhōng ，xiān rén què rǎn rǎn shēng tiān 、piāo hū ér qù le 。tā lái de shí hòu ，chéng de shì lán zhào guì zhōu ，fú xiàn zài yān shuǐ mí máng zhī jiān ；lí qù shí zé yòu shēn dēng jīn zhī 、jià yù lóng mǎ ，xiāo shī zài qīng tiān (...)
lín wá yǐ shì chūn zhuāng le ，
（1）pàn shuǐ ：shuǐ míng 。dài zhèn 《máo zhèng shī kǎo zhèng 》：(...)
“jī chóu wèi wǎn xún guī jí ”kāi shǐ ，zhuǎn rù mù jǐng hé yè jǐng de kè huà ，gèng wéi qí lì zhuàng guān 。“jī chóu ”nǎi jī lǚ zhī chóu 。zuò zhě xīn huái xiāng guó ，dào le bàng wǎn lǚ chóu gèng shēn ，sī niàn gèng kǔ 。“wèi wǎn ”èr zì chuán shén dì biǎo lù chū shī rén de xīn lǐ ，zhè zhǒng xīn lǐ pō jù pǔ biàn xìng 。zài sū shì zhī qián táng dài shī rén cuī hào 《huáng hè lóu 》shī bú shì fā chū le “rì mù xiāng guān hé chù shì ，yān bō jiāng shàng shǐ rén chóu ”，qiān qiū hào miǎo de kǎi tàn 。zài sū shì zhī hòu ，yuán dài mǎ zhì yuǎn de 《qiū sī 》dào chū le piāo bó zhě wú jìn de chóu xù ，“xī yáng xī xià ，duàn cháng rén zài tiān yá 。”kě jiàn “wèi wǎn ”de xīn qíng shì jī lǚ zhī rén cháng yǒu de ，zhī bú guò duì shī yì de rén lái shuō ，“wèi ”gèng lì hài ，“chóu ”gèng shēn bà le 。“guī jí ”zhǐ guī zhōu ，zhè shì (...)
zhè yī nián shí yuè shí wǔ rì ，wǒ cóng xuě táng chū fā ，zhǔn bèi huí lín gāo tíng 。yǒu liǎng wèi kè rén gēn suí zhe wǒ ，yī qǐ zǒu guò huáng ní bǎn 。zhè shí shuāng lù yǐ jīng jiàng xià ，yè quán dōu tuō luò 。wǒ men de shēn yǐng dǎo yìng zài dì shàng ，tái tóu wàng jiàn míng yuè gāo xuán 。sì xià lǐ qiáo qiáo ，xīn lǐ shí fèn kuài lè ；yú shì yī miàn zǒu yī miàn yín shī ，xiàng hù chóu dá 。guò le yī huì ér ，wǒ tàn xī dì shuō ：“yǒu kè rén què méi yǒu jiǔ ，yǒu jiǔ què méi yǒu cài 。yuè sè jiǎo jié ，qīng fēng chuī fú ，zhè yàng měi hǎo de yè wǎn ，wǒ men zěn me dù guò ne ？”yī wèi kè rén shuō ：“jīn tiān bàng wǎn ，wǒ sā wǎng bǔ dào le yú ，dà zuǐ bā ，xì lín piàn ，xíng zhuàng jiù xiàng wú sōng jiāng de lú yú 。bú guò ，dào nǎ lǐ qù nòng dào jiǔ ne ？”wǒ huí jiā hé qī zǐ shāng liàng ，qī zǐ shuō ：“wǒ yǒu yī dòu jiǔ ，bǎo cáng le hěn jiǔ ，wéi le yīng fù nín tū rán de xū yào 。”jiù zhè yàng ，wǒ men xié dài zhe jiǔ hé yú ，zài cì dào chì bì de xià miàn yóu lǎn 。zhǎng jiāng de liú shuǐ fā chū shēng xiǎng ，dǒu qiào de jiāng àn gāo jun4 zhí sǒng ；shān luán hěn gāo ，yuè liàng xiǎn dé xiǎo le ，shuǐ wèi jiàng dī ，jiāo shí lù le chū lái 。cái xiàng gé duō shǎo rì zǐ ，shàng cì yóu lǎn suǒ jiàn de jiāng jǐng shān sè zài yě rèn bú chū lái le ！wǒ jiù liáo qǐ yī jīn shàng àn ，tà zhe xiǎn jun4 de shān yán ，bō kāi fēn luàn de yě cǎo ；dūn zài hǔ bào xíng zhuàng de guài shí shàng ，yòu bú shí lā zhù xíng rú qiú lóng de shù zhī ，pān shàng měng qín zuò wō de xuán yá ，xià wàng shuǐ shén féng yí de shēn gōng 。liǎng wèi kè rén dōu bú néng gēn zhe wǒ dào zhè gè jí gāo chù 。wǒ dà shēng dì zhǎng xiào ，cǎo mù bèi zhèn dòng ，gāo shān yǔ wǒ gòng míng ，shēn gǔ xiǎng qǐ le huí shēng ，dà fēng guā qǐ ，bō làng xiōng yǒng 。wǒ yě jiào dé yōu chóu bēi āi ，gǎn dào kǒng jù ér jìng mò píng xī ，jiào dé zhè lǐ lìng rén wèi jù ，bú kě jiǔ liú 。huí dào chuán shàng ，bǎ chuán huá dào jiāng xīn ，rèn píng tā piāo liú dào nǎ lǐ jiù zài nà lǐ tíng bó 。zhè shí kuài dào bàn yè ，wàng wàng sì zhōu ，jiào dé lěng qīng jì mò dé hěn 。zhèng hǎo yǒu yī zhī hè ，héng chuān jiāng miàn cóng dōng biān fēi lái ，chì bǎng xiàng chē lún yī yàng dà xiǎo ，wěi bù de hēi yǔ rú tóng hēi qún zǐ ，shēn shàng de bái yǔ rú tóng jié bái de yī shān ，tā jiá jiá dì lā zhǎng shēng yīn jiào zhe ，cā guò wǒ men de chuán xiàng xī fēi qù 。guò le huì ér ，kè rén lí kāi le ，wǒ yě huí jiā shuì jiào 。mèng jiàn yī wèi dào shì ，chuān zhe yǔ máo biān zhī chéng de yī shang ，qīng kuài dì zǒu lái ，zǒu guò lín gāo tíng de xià miàn ，xiàng wǒ gǒng shǒu zuò yī shuō ：“chì bì de yóu lǎn kuài lè ma ？”wǒ wèn tā de xìng míng ，tā dī tóu bú huí dá 。“ō ！āi ya ！wǒ zhī dào nǐ de dǐ xì le 。zuó tiān yè wǎn ，biān fēi biān jiào zhe cóng wǒ zhè lǐ jīng guò de rén ，bú shì nǐ ma ？”dào shì huí tóu xiào le qǐ lái ，wǒ yě hū rán jīng xǐng 。kāi mén yī kàn ，què kàn bú dào tā zài shí me dì fāng 。zhù shì
tóu cè mìng chén zhuāng ，zàn yǔ yuán tián shū
（1）pàn shuǐ ：shuǐ míng 。dài zhèn 《máo zhèng shī kǎo zhèng 》：(...)
wǒ 、wǒ 、wǒ biàn yǒu jǐ kē tóu gǎn wéi xuān kàng chì ？yī jù huà nǎo dé cóng tóu biàn zhì wěi 。zěn zhe wǒ zhè hú lǎo zǐ ān bāng dìng guó ？nǐ hé bú qù jiāo lǐ dào zōng xiàng chí lái duì lěi ？
wǒ kàn ōu yáng xiū ，tā yī gè rén jiù chāo yuè le sī mǎ xiàng rú ﹑wáng bāo ﹑yáng xióng hé chén zǐ áng 。zhòng yě zhū jìng zhǎng yī cùn ，guāng yào hēi yè zhōng rú jiǎo jié yuè guāng 。hǎo shī rú tóng tuō táo zhī tù ，xià bǐ zhī qián rú tóng jiāng luò zhī gǔ 。xún yī zhī yīn rú zhōu láng ，yán lùn tán tǔ yì qì fēng fā 。zhe wén shì zì jǐ zhī shì ，xué xí dào háng rú tàn xún xuán miào zhì jí de kū dòng 。sǐ wéi zhǎng bái shān zhǔ ，yǒu lóu míng wéi shū jiàng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

我看欧阳修，他一个人就超越了司马相如﹑王褒﹑扬雄和陈子昂。仲也珠径长一寸，光耀黑夜中如皎洁月光。好诗如同脱逃之兔，下笔之前如同将落之鹘。寻一知音如周郎，言论谈吐意气风发。著文是自己之事，学习道行如探寻玄妙至极的窟洞。死为长白山主，有楼名为书绛。
想起月饼(...)
邻娃已试春妆了，
从新月想到未能团圆，从红豆感到相思之苦，用的都是比兴的方法。此词所咏新月、红豆、桃穰，既切于情事，又别有生发。写法上用下句进而解释上句，表达女子对爱情的热切追求，保持着乐府民歌的本色。词中用语亦雅俗并行，且兼用六朝乐府的谐音双关。

相关赏析

倚马休夸速藻佳，相如终竟压邹枚。
几岁开花闻喷雪，何人摘实见垂珠？
氾利兼爱德施均。
下阕仍写月色。“敛秦烟，收楚雾，熨江。”视野更开阔了。“秦”，泛指江北以外的地方，“楚”，指江汉一带。江北江南，长烟一空，皓月当空，月下的江流就象一匹熨平的白练，这景象又是多么柔美。“熨”字下得神奇，又十分生动，使人想起那种平滑之状，与苏轼“惟有一江明月碧琉璃”（《虞美人·有美堂赠述古》(...)
这首《浣溪沙》词是苏轼43岁在徐州任太守时所作。公元1078年（(...)
泰山积雪，沂水坚冰。

作者介绍

王璹 宋真定人。王诏子。累官京西使，摄洛阳尹，时诏为开封尹，与父两京相望，同为要官，时人荣之。